Οι δασκάλες του σχολείου οργάνωσαν μια ημι-ημερίδα για τους μαθητές μας με θέμα τον σχολικό εκφοβισμό. Αφού επεξεργαστήκαμε τι σημαίνει βία, οι μαθητές είχαν την ευκαιρία μέσω της συζήτησης να καλλιεργήσουν την ενσυναίσθηση, να εκφράσουν τα αρνητικά συναισθήματα που μπορεί να αισθάνεται ένα παιδί που στοχοποιείται, να αντιληφθούν ποιες πράξεις μπορεί να οδηγήσουν σε τέτοια δυσάρεστα συναισθήματα και ποιες αρετές πρέπει να καλλιεργήσουμε για να επιβιώσουμε και να ανθίσουμε.
Η εκκίνηση
της συζήτησης έγινε με δύο δώρα. Ένα σε μια όμορφη και γυαλιστερή τσαντούλα και ένα άλλο σε μια τσαλακωμένη. Ποιο προτίμησαν τα παιδιά; Τι να έκρυβε άραγε το καθένα μέσα; Μπορούμε να κρίνουμε από το περιτύλιγμα; Ισχύει το ίδιο και για τους ανθρώπους;
Ακολούθησε συζήτηση για τα είδη της βίας (σωματική, λεκτική, κοινωνική, ηλεκτρονική κα.) και τους ρόλους που μπορεί να έχει κάποιος (θύτης, θύμα, παρατηρητής).
Με την ταινία το αόρατο αγόρι είδαμε πόσο σπουδαία είναι η φιλία, πώς ένα παιδί από άλλη χώρα βοήθησε τον ντροπαλό Τομ να γίνει μέλος της παρέας. Η μοναξιά που ένιωθε λόγω της κοινωνικής απομόνωσης, χάθηκε με τη στήριξη του νέου του φίλου. Η ταινία έδωσε την ευκαιρία να αναλογιστούμε μήπως κι εμείς άθελά μας έχουμε κάποιον “ξεχασμένο” φίλο και πώς θα συμβάλλουμε στην επανένταξή του στην παρέα.
Το αλφαβητάρι του εκφοβισμού από την Β’-Γ’
Αφισούλες από τους μαθητές της Α’ τάξης
Λέξεις που πληγώνουν-Συναισθήματα θύματος
